شکسته شدن انحصارها و حذف امضاهای طلایی با اقدام دولت سیزدهم
تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۴۶۲۱۹
فعالیتهای دولت سیزدهم را میتوان به چند دسته تقسیم کرد؛ تشویق و تکلیف توسعه سرمایهگذاری عظیم در ابر شرکتهای کشور که منجر به توسعه زنجیره صنعت میشود و در آینده اشتغال عظیمی را در کشور ایجاد میکند؛ اما بخش دوم بهبود بخشیدن به فضای کسب و کار است که این دولت با اجرای برنامههای مختلف، مقدمات آن را فراهم کرد و آمارهای مرکز آمار ایران نشان میدهد که رشد اشتغال و کاهش نرخ بیکاری را به دنبال داشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اقدام دیگر دولت سیزدهم در پرداخت تسهیلات به صاحبان کسب و کار است که اعطای تسهیلات به شرکتهای دانش بنیان و توسعه این شرکتها و رشد ارزش گذاری و تقدیر از فعالیتهاست که امیدواری خوبی در بین جوانان ایجاد کرده است و به آنان میدان میدهد. در واقع با یک ضریب تکاثری در افزایش شرکتهای بنیان اشتغال صنایع و فعالیتهای پسین و پیشین شرکتهای دانش بنیان موثر خواهد بود.
وزارتخانههای مختلف در حوزه اشتغال توجه ویژهای بر بهبود فضای کسب و کار پیدا کردهاند و در این زمینه سامانه یکپارچه و برخط اعطای مجوزهای کسب و کار فعالتر شده است.
سیاستهای دولت منجر به ایجاد اشتغال میشود؛ دولت اراده کرده است تا بیش از چهار میلیون مسکن در چهار سال تحویل متقاضیان بدون مسکن شود؛ از دیدگاه اقتصاد، مسکن یک موتور محرکی است که قطار اقتصاد کشور را بر روی ریل به راه میاندازد و حداقل ۳۰۰ رسته شغلی دیگر را نیز تحریک میکند.
طبق گزارشهایی که ارائه شده، دولت در یک ماه آینده حدود ۲۰۰ هزار مسکن آماده شده را تحویل متقاضیان میدهد که این آمار امیدوارکننده و افزایش اشتغال در کشور را به دنبال خواهد داشت؛ همچنین بانک مرکزی با دستور دولت و پشتوانهای که در اعطای تسهیلات به فعالیتهای اقتصادی به انجام داد، میتواند ما را به آینده امیدوار کند که گره اشتغال هر چه بیشتر برطرف شود.
مشکلی که در کشور داشتیم، در خصوص فضای کسب و کار بود که شاهد انحصارها و امضاهای طلایی بودیم. تنگ بودن فضای کسب و کار به معنای افزایش سرانه هزینه ایجاد شغل در کشور است؛ وقتی گرهها و امضاهای طلایی و انحصارها برداشته شود، هزینه ایجاد شغل برای کارآفرینی پایین میآید و منجر به افزایش اشتغال خواهد شد. به عنوان مثال به دلیل وجود موانع شاهد بودیم، کارفرمایی که پروژههای را در طول ۵ سال به بهرهبرداری رساند در صورتی که همین طرحها در خارج از کشور با یکدهم زمان و هزینه احداث میشود، چرا که متاسفانه هزینه تمام شده احداث پروژه با هزینههای نقدی، هزینه زمان، غیر نقدی و پنهان به شدت در کشور بالا بود.
بزرگترین مانع ایجاد یک شغل و کسب و کار هزینه بالای آن است که با شیوههای مختلف به مرحله ظهور میرسد. گاهی رانت و رشوه و یا رابطه منجر میشود خسارتها و هزینههای سنگین برای تولیدکننده به وجود بیاورد. رفع این موانع هزینه احداث یک کسب و کار را کاهش میدهد و مشوقی برای تمام کارآفرینها ایجاد میکند.
اقدامی که دولت سیزدهم با استقرار سامانه صدور مجوز کسب و کار به صورت برخط انجام داده، قدم اول برای تسهیل در فضای کسب و کار است؛ ضمن اینکه اقدامات تکمیلی باید در این خصوص انجام شود. در همین راستا معاونتهای تخصصی در وزارتخانهها باید تا پیگیر ایجاد شغل در حوزههای تخصصی با در نظر گرفتن خلأها، کمبودهای و نیازهای وارداتی و گرفتن سهم در بازارهای جهانی باشند.
باید پروژهها ارزیابی و به کارآفرینان و سرمایهگذاران داخلی و خارجی و به خصوص به ایرانیان مشتاق معرفی شود تا این طرحها را اجرا و حمایت کنند. این امر میتواند سرمایهگذاران را تشویق کند تا پای کار بیایند و باید بانکها و موسسههای مالی و پولی مکلف شوند تا آنان را حمایت مالی و پولی کنند.
انحصارها باید شکسته شود و کارتهای بازرگانی سابق ابطال شود و در اختیار تشکلهای تعاونی، تولیدی و توزیعی قرار گیرد. با اولویت دادن به تعاونیهای تولیدی در تجارت خارجی حاشیه سود در تشکلهای تعاونی و تولیدی سرشکن میشود و در توزیع درآمد و عدالت بسیار موثر است.
برچسبها رونق تولید دولت سیزدهم بهبود فضای کسب و کارمنبع: ایرنا
کلیدواژه: رونق تولید دولت سیزدهم بهبود فضای کسب و کار رونق تولید دولت سیزدهم بهبود فضای کسب و کار فضای کسب و کار دولت سیزدهم شرکت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۴۶۲۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حال خوب پدر و مادرها با اقدام خوب وزارت بهداشت
صدایم میزنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم میلرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد...
به گزارش مشرق، ایمان ملکوتی کارشناس امور خانواده در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:
آدم تا پدر و مادر نشده نمیداند استرس و اضطراب چه طعمی دارد. روزگار هم بالا و پایین زیاد دارد، مثلاً در عصر یک روز بهاری همچنان که مشغول کاری و در فکر و خیال، خنده بچهها در گوشهایت زمزمه میکند، ناگهان با صدای زنگ تلفن به خود میآیی که خودت را برسان، پسر کوچکی که هنوز یک سالش هم نشده، حالش خوب نیست و باید به بیمارستان برویم. نام بیمارستان که میآید ناخودآگاه در ذهن تمامی مردم کلید واژههای بستری، هزینه، دارو و ... نیز امتداد پیدا میکند.
حال شما فکر کن که دکتر شیفت دستور بستری هم بدهد، انگار آسمان به زمین آمده و همانجا مینشینی و مبهوت، رفتوآمدهای همراهان دیگر بیماران را تماشا میکنی. شما را نمیدانم ولی این لحظات برای همه پدرها سخت است، استرس و حرفهای مادر بچه، صحبتهای دکتر، نگرانی از نوع بیماری و دودوتا چهارتا کردن ذهنی از میزان پول مورد نیاز در کنار هم، تشکیلدهنده یک سناریوی غمانگیز پدر فرزندی است.
روی تابلوی اورژانس بیمارستان دولتی مفید برگهای نظرم را جلب میکند: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینههای بیماران زیر ۷ سال رایگان است.» زیر لب میگویم چه باحال و بدون توجه خاصی از کنارش میگذرم، چون هم دل و دماغ فکر کردن به این را ندارم هم خیلی هضمش آسان نیست؛ مگر میشود؟! با خودم فکر میکنم چند نفر دیگر روزانه به این برگه نگاه میکنند و جرقه امید و اطمینان در ذهنشان میآید؟ آیا واقعاً این کار شدنی است؟ هزینه بیمارستان رایگان؟ گرفتاری و شلوغی روزهای بیمارستان خیلی مجال فکر کردن به این موضوع را نمیدهد و سلامتی خود فرزند اینقدر مهم است که تو حاضری هرچقدر هم لازم باشد هزینه بپردازی ولی او دوباره مثل روز اول بخندد.
روز اول، روز دوم، روز سوم و... همراه با نگرانی، آزمایشها و انجام مراحل درمان کودک طی میشود و تو این روزها بدون اعتنا به آن برگه دستور وزیر بهداشت در ذهن خودت مشغول حساب و کتاب هزینههای بیمارستان هستی. روز پنجم، دکتر برگه ترخیص را امضا میکند. صدایم میزنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم میلرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد که بتواند این هزینهها را دوباره جبران کند. با این فکر و خیال جلوی حسابداری میرسم.
- پدر بچه شمایید؟
- بله.
- این برگه را ببرید صندوق و بیاورید تا برگه ترخیص را بدهم.
به برگه نگاه میکنم. یک کد با یک شماره که انگار رقم پرداختی است. چندبار میخوانم: ۳ میلیون؟! با خودم میگویم برای ۵ روز خوب است. دوباره یاد برگه روی اورژانس که دستور وزیر رویش بود میافتم؛ پس آن چه بود؟ به راهم ادامه میدهم و به صندوق پرداخت میرسم.
- آقا کارت بکشید، ۳۰۰ هزار تومان.
چشمانم برق میزند. یحتمل این هم برای همان یک شب اتاق اختصاصی مادر و بچه است که باید بپردازم. برگه روی شیشه اورژانس راست میگفت: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینههای بیماران زیر ۷ سال رایگان است.»
نفس راحتی میکشم و میخندم. یاد جمله رهبری میافتم که چند سال قبل فرمودند، همراهان بیمار جز دغدغه مریضداری نباید دغدغه دیگری داشته باشند. «دم وزارت بهداشت گرم» میگویم و لبخند میزنم. آسمان چقدر آبی است. حال فرزندم رو به بهبود است. دوباره میخندد و من خوشحالم از آرامشی که بخشی از آن را مدیون تدبیر متولیان درمان کشورم هستم.
حالا چند روزی گذشته است و سرگرم کارم که خبری نظرم را جلب میکند: «از امروز تمامی بیمارستانهای دولتی و واحدهای تابعه دانشگاه مکلف هستند پذیرش، بستری، اعمال جراحی، اقدامات تشخیصی – درمانی و ترخیص کودکان زیر هفت سال بیمهشده را به صورت رایگان انجام دهند.» یاد روزهای بستری فرزندم میافتم و لبخند میزنم؛ لبخندی از سر آرامش. راستی روزانه چه تعداد پدر ایرانی درگیر با این موضوع لبخند بر لبانشان میآید؟ کار خوب را باید گفت و تبلیغ کرد.